"huí xiāng ǒu shū
回乡偶书（其一）
táng hè zhī zhāng
[唐] 贺知章

shào xiǎo lí jiā lǎo dà huí
少小离家老大回
xiāng yīn wú gǎi bìn máo shuāi
乡音无改鬓毛衰
ér tóng xiàng jiàn bù xiāng shí
儿童相见不相识
xiào wèn kè cóng hé chù lái
笑问客从何处来

译文：年少时离开家乡，到了老年才回来。乡音虽未改变，但鬓角的毛发却已经疏落了。儿童们看见我，都不认识我，他们笑着询问：这位客人是从哪里来的呀？"